-:- شـــــالـــــجـــــان -:-

مسئله­ ي اعتياد جوانان را چگونه بايد حل كرد؟

بنا بدلایل مختلفی که خیلی از قضایای سیاسی و فرهنگی و اقتصادی در آن نقش داشته است، با وجود خیل سازمانهایی که با مواد مخدر و اعتیاد مبارزه می کنند، اینک جامعه، با چندین میلیون جوان معتاد و در آستانه اعتیاد روبرو می باشد.

خانواده های بسیاری، با تحمل خیلی از مسائل، بنوعی درگیر مسئله اعتیاد و حاشیه های اعتیاد می باشند. طلاق، قتل، سرقت، فساد، و خودکشی پدید آمده از بلای خانمانسوز اعتیاد، صدمات غیر قابل جبرانی بر احساس و روح جامعه گذاشته .

اینکه چرا جوانان معتاد شده اند، نمی تواند برای از بین بردن اعتیاد موجود کارساز و راهگشا باشد، دلایل اعتیاد جوانان می تواند در امور پیشگیری کاربرد داشته باشد.

اگر با توجه به دلایل علمی و روانی، بپذیریم و باور کنیم، که معتاد بیمار است و اعتیاد یک نوع بیماری مسری لاعلاج می باشد، می توان بدرستی این بیماری و بیماران را تحمل کرد، و برای از بین بردن بیماری و درمان بیمار تلاش کرد.

سرطان، فشار خون، آسم، دبابت، ایدز و تالاسمی نیز جزو بیماریهای طاقت فرسا و خانمانسوزبــی درمان می باشند. خانواده های بسیاری بخاطر پرداخت و تامین هزینه درمان از هست و نیست ساقط می شوند، و هیچگاه هیچکس درصدد بر نمی آید تا آمار مرگ و میر ناشی از تصادفات و بیماریهای قلبی و دیابت و سرطان را با اعتیاد مقایسه کند.

کلینیک و انجمن و درمانگاه و بیمارستانها و بیمه های مختلفی برای بیماران صعب العلاج وجود دارد. دولت با شیوه های مختلف، و پرداخت سوبسید و تامین دارو به بیماران خاص کمک می کند. و حال باید دولتی که مهرورزی و عدالت گستری را سرلوحه برنامه خود قرار داده است، این نقش را در برخورد با بیماران معتاد نیز ایفا کند.

قهر و زور و زندان و جریمه و مجازات و فشار راه درمان اعتیاد نبوده و قادر نیست تا یک بیمار معتاد را سالم گردانیده و به جامعه باز گرداند. اعتیاد یک بیماری روانی با ویژه گیهای خاص خود می باشد.

برای از بین بردن اعتیاد و ریشه کن کردن بیماری اعتیاد، در اول می بایست که با یک روشن بینی خاص، و توجه دقیق به آمارها، حقیقت موجود و وخامت اوضاع را بررسی و قبول کرد.

بهر دلیل و بنا به هر شرایطی، به قیمت ثروتمند شدن قاچاقچیان و تولید کنندگان مواد مخدر، این بیماری مهلک و غیر قابل درمان! به جامعه جوان کشور سرایت کرده است. کانونهای بازپروری، زندان و درمانگاههای ترک اعتیاد نیز نتوانسته اند با تمام بودجه و زمان و تلاش، بخاطر نوع نگاه حاکم، این بیماری را ریشه کن سازند.

در همان زمان که سازمانهای مختلف با شیوه های گوناگون، دهها و صدها جوان را دستگیر و ترک اعتیاد می دهند، صدها و هزاران جوان به دام اعتیاد می افتند.

نبود و کمبود مواد و انگیزه رسیدن به مواد، از یک معتاد، دزد و قاتل و فاسد می سازد. یک بیمار معتاد، برای بدست آوردن مواد مخدر، نا خود آگاه و بدون تفکر، دست به ارتکاب هر عملی می زند، از فروش لوازم خانه و دزدی و قتل گرفته، تا فروش ناموس و فرزند خود؛ و اینها همه بخاطر نوع بیماری می باشد. ذهن یک بیمار معتاد متعلق به خود او نمی باشد. مغز یک بیمار معتاد از او فرمان نمی برد. و اینک بر دولت خادم جمهور است، که با یک برنامه ریزی دقیق و اصولی، برای از بین بردن قاچاقچیان و ریشه کن کردن بیماری اعتیاد، قاطعانه و بدون واهمه و شعار وارد صحنه شود.

شناسایی و ثبت نام بیمارا ن معتاد و سهمیه بندی مواد مخدرارزان و مجانی، در مرحله اول قاچاقچیان و توزیع کنندگان مواد مخدر را نابود و بیکار خواهد کرد؛ و در مرحله دوم، از اعتیاد دیگر جوانان جلوگیری خواهد نمود. دیگر هیچ بیمار معتادی بخاطر دست یابی به مواد مخدر، دیگران را به مصرف مواد مخدر ترغیب و آلوده نخواهد کرد.

دولت احمدی نژاد اگر بتواند با ترفندهایی و با هر هزینه، تعداد معتادان را در دوران چهار ساله حکومت کابینه خود ثابت نگاه دارد، پیشرفت کرده است. حال هر چه که از تعداد موجود کاسته شود که معجزه و خارق العاده و قابل ستایش و تقدیر است.

گناه اعتیاد جوانانی که در دوران دولتهای سابق به اعتیاد آلوده شده اند، به گردن احمدی نژاد و کابینه او نیست. اما گناه اعتیاد جوانانی که با شروع دولت او سالم بوده و به او رای داده اند، در آینده به گردن احمدی نژاد و کابینه او خواهد بود. در این مسئله به هیچ نحو شک نباید کرد.

قدم اول کابینه احمدی نژاد سالم نگه داشتن جامعه، و بستر سازی مناسب برای حرکت جوانان سالم و دور کردن بیماری اعتیاد از آنان می باشد، و در قدم دوم، محدود کردن اعتیاد و به رسمیت شناختن بیماری اعتیاد !

ایران کشور جوانی با میلیونها جوان رای اولی می باشد، برای سالم نگاه داشتن میلیونها جوان، گاه باید هزاران جوان را نیز فدا کرد. هزاران جوان پاک ایرانی در جنگ و انقلاب شهید شدند، تا میلیونها جوان ایرانی، آزاد در کشوری مستقل زندگی کنند، و اینک در جنگ نابرابر فرهنگی، می بایست با تعمقی بیشتر و بر پایه اصول و منطق و علم، با این ویروس خطرناک و مهلکی که به هدایت و با حمایت کشورهای منفعت طلب وارد خون جوان ایرانی شده است مبارزه کرد.

برسمیت شناختن بیماری اعتیاد. در دسترس قرار دادن دارو و مواد مورد نیاز معتادان بیمار. از بین بردن زمینه های فساد و نابودی بستر بیماری. کمک می کند تا در یک زمان چند ساله به جامعه سالم نزدیک شویم.

بسیاری از کسانی که برای مبارزه با مواد مخدر طرح و برنامه ارائه می کنند، هیچگاه خود درگیر مستقیم مشکلات این بیماری نبوده اند. واقعیت اعتیاد را دیده اند، اما حقیقت آن را حس و لمس نکرده اند .

بدون شعار و غوغا سالاری، برای مبارزه با مواد مخدر و بیماری اعتیاد، تنها یک راه عملی وجود دارد. نظارت و مداخله در توزیع مواد مخدر. کنترل اعتیاد. درمان اعتیاد.

ممنوع و قاچاق بودن مواد مخدر، خود یکی از عوامل جذب جوانان به مواد مخدر می باشد. بهر حال هر چیز ممنوع جاذبه هایی برای بسیاری از افراد ایجاد می کند. جوان بخاطر روحیه جوانی اهل ریسک و خطر و آزمایش است. انرژی جوان برای ممکن کردن ناممکن است. پس خوشبینانه باید به حقایق موجود نگاه کرده، و راهی را انتخاب کنیم، که با هزینه و آثار سوء کمتر، جامعه را به سلامت و پاکی برساند.

جامعه و دولت ایران نمی بایست بخاطر دفاع از جوانان دیگر کشورها جوانان خود را فدا کند. قاچاقچیان مواد مخدر بخاطر سود سرشار این تجارت به هر گونه تلاشی و بهر قیمت دست می زنند، تا مواد مخدر را به هر جای جهان که می خواهند ببرند، قاچاق کنند.

. این مشکل سازمانهای دیگر کشورها می باشد. و اما مهمترین وظیفه دولت مواظبت از جوانان و جامعه می باشد. با از بین بردن بازار فروش و دولتی شدن این بازار، قاچاقچیان مواد مخدر با از دست دادن بازار پر سود ایران، به فکر یافتن بازارهای دیگر خواهند بود.

تامین مواد مورد نیاز بیماران اعتیاد هیچ هزینه گزافی برای دولت نخواهد داشت. فقط کافیست موادی که در هفته مبارزه با مواد مخدر آتش می زنند، در طول سال حساب شده به بیماران معتاد داده شود.

راه حل درمان یک درد و معضل بزرگ بسیارساده است. شرایط و چگونگی قانون اجرایی آن در جای دیگری عنوان خواهد شد. پیامد و ضرر و زیان این طرح بمراتب کمتر از شیوه های کنونی مبارزه با قاچاق و بیماری اعتیاد می باشد. توجه داشته باشیم که اجرای این طرح به منافع بسیاری آسیب وارد خواهد کرد. و دقت داشته باشیم، که راه مبارزه با بیماری و درمان بیماری، احساسی برخورد کردن نمی باشد. بسیاری از زیانهای مواد مخدر و بیماری اعتیاد را خانواده ها پرداخت می کنند. خانواده ها و افراد سالم اجتماع، به اجبار و بخاطر شرایط با میل و بی میل مجبور به پرداخت هزینه های مختلف اعتیاد می باشند.

پدری که بخاطر حفظ آبرو بر خلاف های فرزند بیمار معتادش سرپوش می گذارد. مادری که به دلیل عشق مادرانه و برای تامین هزینه فرزند بیمار معتادش، جواهرات خود را می فروشد. زنی که بخاطر تامین هزینه شوهر بیمار معتادش به کودکان خود گرسنگی می دهد. دختری که بخاطر هزینه پدر معتاد بیمارش بر خلاف خواست خود ازدواج می کند.

بسیاری از افراد جامعه جان خود را بخاطر عدم پرداخت چندین هزار تومان هزینه دارو به بیماران معتاد از دست می دهند. خبرهای حوادث روزنامه ها روزانه مملو ازین اخبار می باشد.

پس بخاطر مبارزه با بسیاری از ناهنجاریهای اجتماعی و مصون داشتن جوانان پاک از سرایت این بیماری خطرناک. معتاد و اعتیاد را باید با قانونی نو کنترل و درمان کرد.

یکی از وظایف دولت ایجاد عدالت اجتماعی و درمان و آموزش رایگان می باشد؛ و بیماران معتاد بعنوان افرادی از جامعه ایرانی حق حیات و زندگی دارند. بیماریهای گوناگونی انجمن های مختلف دارند؛ و بیماران معتاد نیز باید دارای انجمن حمایت از بیماران معتاد شوند.

مردم و خانواده هایی که به نوعی با مشکل بیماری اعتیاد روبرو می باشند؛ به این انجمن کمک خواهند کرد .

آقای احمدی نژاد امروز، بخاطر میلیونها چوان پاک و سالم ایرانی که قلبشان بخاطر ایران می طپد؛ و بخاطر خدا و عدالت، در شروع فصلی که می رود تا شعارهای انقلاب دوباره معنی شود. با بیماران معتاد مبارزه نکنید، که بیماران معتاد را درمان کنید.

شیوه های درمان موجود، ایرانی و سازگار با فرهنگ ایرانی نیست. ایرانی غیر قابل پیش بینی که با انتخاب خود تحلیل تمام تحلیلگران را نقش بر آب کرد؛ ساز و کار خاص خود را دارد. و راه درمان بیمار معتاد ایرانی، تفکر و اندیشه ایرانی می باشد.

علت روي آوردن جوانان به اعتياد

در پاسخ اين سؤال، به صورت كلى و خلاصه اين امر را مى‏توان به لحاظ جامعه‏شناسى پاسخ گفت:
الف) سطح عوامل اجتماعى كلان يعنى عواملى كه مى‏تواند در سطح كلان جامعه مؤثر واقع شود مى‏توان از عوامل ذيل ياد كرد:
1- شهرنشينى و شهرگرايى.
2- محلات شهرى.
3- حاشيه‏نشينى (در متن جامعه نبودن(
4- سياست‏هاى جهانى استكبار.
5- نظام سرمايه‏دارى جهانى.
6- موقعيت استراتژيك كشور (مسير ترانزيت مواد مخدر به اروپا(
7- قشربندى و طبقات اجتماعى (برخى طبقات، اعتياد برايشان نوعى ژست و عادت است(.
ب) سطح عوامل اجتماعى خرد يعنى عواملى كه در سطح خرد و بر روى برخى از افراد مؤثر است:
فقر و نياز مادى، رفاه زدگى، گروه همسالان، نوع شغل، نابسامانى‏هاى خانوادگى، رسانه‏هاى گروهى، اوقات فراغت، بيكارى، نابرابرى شرايط اجتماعى، فساد و فحشاء.
ج) سطح عوامل فردى و شخصى ميتوان به موارد ذيل اشاره كرد:
_ ضعف اعتقادات مذهبى.

_سست شدن سنت‏هاى مفيد اجتماعى.
 _گروه‏هاى سنى ويژه.
 _فقدان نزديكان و والدين.
_ناراحتى‏هاى روانى.
براى آگاهى بيشتر: نشريه اصلاح و تربيت شماره 73 و 74، مقاله «اعتياد جوانان از ديدگاه جامعه‏شناسى»، نعمت‏الله تقوى.
چه كنيم تا جوانان را از اعتياد، افسردگى و خودكشى نجات بدهيم؟
مشكل اعتياد بلاى خانمان‏سوزى است كه ناشى از فقر فرهنگى و بيكارى است. ما و شما بايد تلاش كنيم كه با آگاه كردن جوانان و خانواده‏هاى آنها پوچى و بى‏هدفى و لاابالى‏گرى را از جوانان دور كنيم و آنها را با وظايفشان آشنا سازيم. شما مى‏توانيد با فراهم كردن ارتباط و دوستى مناسب و صحيح با آنها و راه‏اندازى مكان‏هاى فرهنگى- تفريحى و مذهبى خوب و جذاب و برگزار نمودن مجالس مذهبى و دعوت اهالى، جوانان را جذب كرده و خلأهاى فكرى و فرهنگى آنها را پر نموده آنها را به فكر اشتغال مناسب و مفيد و فعال بودن در جامعه بياندازيم و از بيكارى و بيهودگى و هدر رفتن وقت آنها جلوگيرى كنيم و از طرف ديگر با شناسايى افراد فاسد و سودجو و جنايتكار كه جوانان رامنحرف مى‏كنند و معرفى آنها به نيروهاى انتظامى و مراكز قضايى و ضابطين آنها جلوى گسترش فساد را بگيريم و زمينه را براى پاك بودن جوانان فراهم سازيم. به هر حال ارائه الگوهاى صحيح، گسترش فرهنگ دينى، هدفمند كردن جوانان در زندگى، فراهم كردن اشتغال مناسب، ايجاد ارتباط و دوستى صميمانه و صحيح، فراهم كردن امكان مطالعه و پيشرفت و تفريحات سالم، سوق دادن افراد به سمت مراكز دينى مثل مساجد و مراكز فرهنگى اسلامى مى‏تواند جوانان ما را از افسردگى و اعتياد نجات بخشد. شما بايد خود در حد توان و امكاناتى كه در اختيار داريد با بكارگيرى راه‏هاى فوق‏الذكر به اين هدف ايده‏آل دست يابيد و بدانيد كه اين كار فعاليتى بس مشكل و در عين حال سرشار از ثواب و پاداش است و دنيا و آخرت شما و ديگران را آباد مى‏سازد. لازم است با ذوق و سليقه و پشتكار و به تناسب افراد و موقعيت‏ها از راه‏هاى ارائه شده استفاده كنيدو هرگز احساس خستگى و ناتوانى نكنيد. به هر قيمتى شده با جوانان دوست شويد و آنها را جذب كنيد تا جذب مراكز فساد نشوند. لذا ايثار و از خود گذشتگى تنها سرمايه اين كار است .‏